Η εντός των τειχών Λευκωσία διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα για να αναπτυχθεί σε ιδεώδη πανεπιστημιούπολη και ιδιαίτερα για τις σχολές της φιλοσοφικής. Της φιλολογίας, της ιστορίας, της αρχαιολογίας. Τόσο για κτηριακές εγκαταστάσεις όσο και ως χώρος διαμονής διδασκάλων και διδασκομένων. Καθηγητές και φοιτητές θα μπορούσαν να ζουν και να διακινούνται σ΄ ένα εκπληκτικό περιβάλλον πολιτισμού εκατοντάδων χρόνων. Από τους αιώνες της αρχαίας Λήδρας και της βυζαντινής χιλιετίας μέχρι τον μεσαιωνικό και τον νεότερο χρόνο. Το κράτος είχε τις απαιτούμενες δυνατότητες να προβεί σε απαλλοτριώσεις, ανακαινίσεις, γραφειακές εγκαταστάσεις, διδακτικούς χώρους και ταυτόχρονα να συνδράμει στην ιδιωτική πρωτοβουλία για την αξιοποίηση των οικιών προς διαμονή με ενοίκιο των φοιτητών αλλά και για τη γενική ψυχαγωγία όλου του κόσμου. Αντί τούτου το κράτος παρέμεινε απαθής θεατής στις αρπακτικές ιδιοκτησιακές αλλαγές καιροσκόπων, που παράδωσαν την πόλη στους ξένους, τους μετανάστες και στη μετατροπή της ιστορικής καρδιάς της πατρίδας μας σ΄ ένα τρισάθλιο «γκέτο» ανθρώπων υπό άγρια εκμετάλλευση, όπου η ανάγκη κι η φτώχεια παραμορφώνουν βάναυσα το πρόσωπο της ιστορίας τους Κυπριακού Ελληνισμού.
Όσο για τον Δήμο, θα ΄ρθει ώρα που θα βρεθεί κατηγορούμενος ότι παράδωσε την πόλη στον αφανισμό κι ότι δεν δικαιούται να περιλαμβάνει την εντός των τειχών Λευκωσία στα δημοτικά όρια.
Αυτή η πόλη, από των απωτάτων Ελληνικών αιώνων είναι έπαλξη πολιτισμού αλλά και θέατρο συγκλονιστικών αγώνων του Λαού μας που πότιζε με το αίμα του το αιμοβόρο δέντρο των ιερών διεκδικήσεων. Μόνο στη διάρκεια μιας χιλιετίας το ιστορικό της ημερολόγιο λαμπρύνεται με εκπληκτικές μαρτυρίες αντιστάσεων, όπως τον Μάϊο του 1191 εναντίον των Άγγλων του Robert de Tornham, τον Απρίλιο του 1192 κατά των Ναϊτών του Σαμπλέ, όταν «το αίμα από τις σφαγές κοκκίνισε τον ποταμό» κατά Φλ. Βουστρώνιο, το 1231 με την κατακρεούργηση των 13 μοναχών της Καντάρας, το 1359 με τον ξεσηκωμό εναντίον του Τομάζο, το 1427 όταν κρέμασαν το Ρε Αλέξη, το 1563 όταν στραγγάλισαν τον Διασσωρινό, το 1570 όταν η πόλη πνίγηκε στο αίμα 20.000 Λευκωσιατών, το 1571 όταν ανατινάχτηκαν οι 1000 Λευκωσιάτισσες αιχμάλωτες.
Αυτή η πόλη ήταν κέντρο απολυτρωτικών φανερωμάτων όπως στα χρόνια της Α΄ τουρκοκρατίας: 1578, 1600, 1606, 1608, 1764, 1798, 1821. Εδώ μαρτύρησαν οι ηρωϊκοί δεσποτάδες το 1821. Εδώ ενθρονίστηκαν μεγάλες αρχιεπισκοπικές προσωπικότητες, εκδόθηκαν εξαιρετικές εφημερίδες, διαδηλώθηκαν οι εθνικοί πόθοι. Μόνο κατά την αγγλοκρατία μαρτυρούνται 32 μαχητικές απελευθερωτικές διεκδικήσεις. Στη Λευκωσία κυμάτισαν οι σημαίες στα Οκτωβριανά, στους Λευκωσιάτικους δρόμους έσταξε το αίμα του 1931. Η πόλη ήταν το κάστρο της αντίστασης στην παλμεροκρατία. Η Λευκωσία συγκλονιζόταν από τους ηρωϊσμούς των παιδιών της στην τετραετία της ΕΟΚΑ. Οι καμπάνες των Βυζαντινών εκκλησιών της δονούσαν την πατρίδα με τις κωδωνοκρουσίες της ελευθερίας χίλια και πλέον χρόνια. Η «Χώρα» είναι μνημείο αρχαιολογίας, ιστορίας, κάστρο του Ελληνικού πνεύματος και της Ορθοδοξίας. Είναι ιδεώδες κέντρο σπουδών.
Αν η παλιά, λεγομένη, Λευκωσία, μετατραπεί έστω και τώρα σε πανεπιστημιούπολη και χώρο ψυχαγωγίας, θα προβαλλόταν σαν ένα κέντρο διαχρονικού πολιτισμού, επιστημονική έπαλξη, έδρα διεθνούς προσοχής, τόπος τεράστιας και πολύπλευρης αξίας, που αφ΄ ενός μεν θα αποτελούσε ιδανική πόλη σπουδής, αφ΄ ετέρου δε θα μετέτρεπε την πρωτεύουσα σε μαγνητικό πόλο έλξεως πνευματικών ανθρώπων απ΄ όλο τον κόσμο και τουριστικών ρευμάτων που θα προσελκύονταν ολόχρονα σε μια Λευκωσία στολίδι της πατρίδας μας. Ακόμα και σαν χώρος μερικής απασχόλησης των εχόντων ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης φοιτητών, με προσφορά εργασίας στους τομείς αξιολόγησης, ανακαίνισης, ξενάγησης, ψυχαγωγίας, εμπορικής διακίνησης βιβλίων και ειδών αγοράς που ο επισκέπτης προτιμά.
Ας το σκεφθούν οι άνθρωποι του κράτους, του δήμου, του πνεύματος, του εμπορίου αν θέλετε. Και για οικονομική βάση ας διαθέσει κατ΄ αρχήν η κυβέρνηση τα 43 εκατομμύρια που θα προέλθουν από την κερδοσκοπία που αποκαλύπτεται από το εμπόριο καυσίμων. Περαιτέρω δε ας βρει τρόπους να περικόψει τα εκατομμύρια της μιζαδορίας από τα δημόσια έργα αξιοποιώντας τον Πακτωλό που πλημμυρίζει τα οικογενειακά θησαυροφυλάκια των επιτηδείων… Πέραν όμως τούτων η κυβέρνηση μπορεί να διεκδικήσει οικονομική αρωγή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα ανακαινίσει 15 εκατομμύρια κτίρια στην Ευρώπη, με παράλληλη επανεκπαίδευση κατασκευαστών και αρχιτεκτόνων και δημιουργία 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας.