Η 14η Αυγούστου 1974 κατατάσσεται στα μαύρα κεφάλαια της ιστορίας του πολιτισμού της ανθρωπότητας και στα κεφάλια της κόλασης για τον Ελληνισμό. Η Τουρκία των 36 εκατομμυρίων πληθυσμού, που βρισκόταν ήδη στην Κύπρο, από την Κερκόπορτα της χουντικής προδοσίας, επιχείρησε το δεύτερο κύμα εισβολής στην ανυπεράσπιστη ιδιαίτερη πατρίδα μας, την εγκατατελειμμένη απ΄ όλους ακραία προφυλακή του έθνους. Με σύγχρονα αεροπλάνα F5, 100, 104, στόλο από κανονιοφόρους, αποβατηγά, καταδρομικά, μεταγωγικά, υποβρύχια, αντιτορπιλλικά, τορπιλλακάτους, τανκς Μ47 και 48, πυραύλους Κόμπρα, εξοπλισμένο στρατό 360.000 και εφεδρεία 800.000, προέλασε εναντίον 10.000 εθνοφρουρών υποτυπωδώς εξοπλισμένων. Σκλάβωσε 3 πόλεις, 142 χωριά. Σκότωσε 6.000. Ερήμωσε 50.000 σπίτια. Προσφυγοποίησε 200.000 Ατίμασε. Αιχμαλώτισε. Λεηλάτησε. Καταπάτησε και τα στοιχειωδέστερα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διέπραξε εγκλήματα πολέμου στο άκουσμα των οποίων φρικιούσε η παγκόσμια ηθική συνείδηση. Και επί 35 χρόνια, ανενόχλητος ο εισβολέας παρατείνει την κατοχή. Εξευτελίζει θεσμούς και πολιτισμούς. Προκαλεί. Καταπατά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Διαγράφει τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αντί να βρίσκεται στο εδώλιο της διεθνούς δικαιοσύνης, συναγελάζεται με τους ισχυρούς του πλανήτη, τους μετατρέπει σε συνεργούς των αποτρόπαιων κακουργημάτων της και αντί να καταδικάζεται αμείβεται πολιτικά, οικονομικά και αναβαθμίζεται σαν «μεγάλη» δύναμη!
Η 14η Αυγούστου συνεχίζει να προβάλλει βάναυση πρόκληση στους όρους της πολιτισμένης ανθρωπότητας. Αναντίλεκτη μαρτυρία διεθνούς ηθικής κρίσης που αποδεικνύει κατάπτωση και προκαλεί απελπισία σε κάθε υπεύθυνο άνθρωπο. Γιατί όταν η ηθική κρίση καταβάλει επιδημικά όσους με τα λάθη τους δηλητηριάζουν τον κόσμο, ακολουθεί εκτεταμένη κοινωνική και πολιτική κρίση που είναι προανακρούσματα ευρύτερης δυστυχίας, παρακμής και καταστροφής. Η ηθική είναι το τρόπαιο του πολιτισμού των ανθρώπων. Είναι επίτευγμα. Το ύψος της ορίζει το βαθμό του πολιτισμού. Όταν κατέρχεται ο δείκτης της ηθικής στη βάση του μέτρου αξιολόγησης τους ατόμου, της κοινωνίας, του έθνους, αυτή η κάθοδος είναι η απαρχή της πτώσεως στο βαρβαρισμό. Και ο βαρβαρισμός είναι η πηγή των δεινών που σύρουν στον όλεθρο. Όσοι μελέτησαν τα αίτια των συμφορών και των προεκτάσεων του μεσοπολέμου, μπορούν ν΄ αντιληφθούν τις διαστάσεις των κινδύνων του ολοκληρωτισμού που έρριψε την ανθρωπότητα στην εφιαλτικότερη περιπέτειά της. Η παρατεινόμενη τραγωδία του Λαού μας, είναι πια κεφάλαιο στην ιστορία της παγκόσμιας κρίσης. Της ηθικής κρίσης. Τεκμήριο και τραύμα ανεπούλωτο. Οι συνέπειές της δεν θα βαρύνουν μόνο τον κόσμο μας. Οι προεκτάσεις της θ΄ απλωθούν στις βάσεις των αρχών και των θεσμών της Ευρώπης και θα την υποσκάψουν πριν καλά – καλά σταθεί στα πόδια της. Η ανοχή των κακουργιών και των κακούργων μετατρέπεται σε συνέργεια και προκαλεί καταδίκες ευρύτερες που με την πάροδο του χρόνου εξευτελίζουν, μαυροπινακίζουν και εκμηδενίζουν κυβερνήσεις, ηγεσίες και έθνη.