Οι πολιτικοί ναι μεν είναι επιρρεπείς στη συγγραφή απομνημονευμάτων, αλλά είναι ευτύχημα που την ιστορία δεν συγγράφουν οι πολιτικοί. Γιατί η ιστορία δεν είναι αποτέλεσμα των πολιτικών σκοπιμοτήτων και των προθέσεων. Είναι η αντικειμενική καταγραφή της αλήθειας. Η εικόνα της πραγματικότητας. Υπ΄ αυτή την έποψη δεν μας βρίσκει συμφώνους η πολιτική δήλωση του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας ότι η ανεξαρτησία της πατρίδας μας είναι αποτέλεσμα των κοινών αγώνων των Ελλήνων της Κύπρου και των φίλων κατά τα άλλα Τουρκοκυπρίων. Η ανεξαρτησία, έστω και με την πολιτική τραγελαφικότητά της, ήταν η συνέπεια των αγώνων και των θυσιών του Κυπριακού Ελληνισμού. Προήλθε από τον πόνο, το μαρτύριο, τον καημό και την παλληκαριά των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και την αφοσίωση του Λαού μας στον απελευθερωτικό αγώνα του ΄55. Του κόσμου που δεν λύγισε στην κρατική τρομοκρατία της αγγλοκρατίας κι έριξε στα μαρμαρένια αλώνια της τετράχρονης εποποιΐας 39 θανατοποινίτες που οι Άγγλοι κρέμασαν τους 9. 108 παλληκάρια που έπεσαν στις μάχες με τους πραιτωριανούς της βρετανοκρατίας. 3360 Πολιτικούς Κρατουμένους που δοκιμάστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το σθένος τους υπέταξαν τη σκληρή αποικιοκρατική βούληση. 1014 πολιτικούς καταδίκους που εκμηδένισαν τους δεσμοφύλακες φορείς της τυραννίας. Ένα τάγμα ανταρτών που δίδαξαν αντοχή και ελευθερία. 25 χιλιάδες αξιόμαχους αγωνιστές ευόρκως εντεταγμένους στις πρώτες γραμμές της θανάσιμης αντιμαχίας κι ένα Λαό που υπέφερε τα πάνδεινα κι αντί να κλαίει τραγουδούσε τα εμβατήρια του λυτρωμού από τη στιγνή αποικιοκρατία.
Αυτών των ανθρώπων είναι επίτευγμα, ανεξαρτησία. Και σ΄ αυτούς επέβαλλε το χρέος και προεδρικό έπαινο και ευχαριστήρια. Αυτοί αγωνίστηκαν και για την ελευθερία της μειονότητος, που έδωσε στην αποικιοκρατία τους κακόφημους επικουρικούς, εμμίσθους των αποσπασμάτων του Τσάσλερ και τους βασανιστές του Special Branch του Μπερτζ, του Λιντζ, του Μακλόκλαν, του Γουΐλλαρτ, του Μέρλιν, του Μακκάουαν, του Σέϋβορυ και των άλλων βρυκολάκων του μεσαίωνα και των νεοχιτλερικών ανακριτηρίων. Στις Πλάτρες ήταν ο Ταλάτ. Στη Λευκωσία ο Σουλεϋμάν κι ο Γιλντιρίμ. Στη Λεμεσό ο Σιεμετής κι αλλού άλλοι ανάλγητοι κακοποιοί βασανιστές. Επιστρατευμένα στοιχεία των Άγγλων ήταν οι εμπρηστές των βορείων συνοικιών της πρωτεύουσας από τη «Βολκάν» και οι χασάπηδες της Τ.Μ.Τ του 1958.
Χαλάλι στους φίλους Τουρκοκυπρίους η ανεξαρτησία, της οποίας απετέλεσαν την προνομιούχο τάξη του ζυριχικού εκτρώματος. Δεν τους φθονούμε για τα κέρδη της απληστίας που τους δωρίθηκαν με γαλαντομία, αλλ΄ όχι και να τους δικαιώνουμε σαν αγωνιστές της πιο καταξιωμένης εποχής της πατρίδας μας, ενώ παρασιωπούνται οι ήρωες ελευθερωτές και η λαϊκή πρωτοστασία στον αγώνα που καταξίωσε την πατρίδα μας στον ιστορικό χρόνο.
Και τούτο με την ένοχη σιωπή και εκείνων που χρησιμοποίησαν τον αγώνα σαν εφαλτήριο για τις εξουσιαστικές κομματικές επιδιώξεις τους, που αφού τις προώθησαν περιθωριοποίησαν τις διακηρύξεις τους.
Την αλήθεια, λοιπόν, να μην την παρακάμπτουμε λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Δεν αμφισβητούμε τις ισχυριζόμενες καλοπροαίρετες προθέσεις αλλά να σεβόμεθα και να προστατεύουμε την αλήθεια και να κλίνουμε το γόνυ ευγνωμόνως στην ιερή μνήμη των ελευθερωτών, νεκρών και ζώντων. Και το σεβασμό να τον αποδεικνύουμε και με το λόγο και με τα έργα και με τον εν γένει βίο μας, πιστοί στα κελεύσματα της αλήθειας και στις απαιτήσεις της ιστορίας. Γιατί μόνο η αλήθεια είναι το θεμέλιο του προσδοκωμένου αύριον.