Στις 12 Ιουνίου 1958, απόγευμα Πέμπτης, γράφτηκε με αίμα αθώων ένα ακόμα κεφάλαιο της ιστορίας της πατρίδας μας. Εξαγριωμένος όχλος από 200 περίπου Τούρκους του αμιγούς τουρκικού χωριού Κιόνελι, κατακρεούργησε οκτώ Έλληνες από τον Κοντεμένο και τραυμάτισε άλλους τόσους με όπλα, μπαλτάδες, χασαπομάχαιρα, τσεκούρια, λοστούς και άλλα φονικά όργανα. Το πρωτοφανές στυγερό έγκλημα βύθισε το Λαό μας στο πένθος και στην απόγνωση. Τη μακάβρια σκηνή του φρικτού κακουργήματος αντίκρυσε ο δημοσιογράφος του «Φιλελευθέρου» Χρήστος Πέτσας, που κατόρθωσε να απαθανατίσει τον εφιάλτη με τη φωτογραφική του, διατρέχοντας ο ίδιος κίνδυνο («Φιλελεύθερος» 13 Ιουλίου 1958 κ.εξ.).
Ο ισχυρισμός Ελλαδίτη πρώην διπλωμάτη ότι το έγκλημα οφειλόταν σε αντίδραση των Τούρκων σε δήθεν επιθέσεις της ΕΟΚΑ στο Κιόνελι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι ατυχής, αν όχι ψευδής και επιεικώς μπορεί ν΄ αποδοθεί σε παραπλάνηση, που η επαναφορά της, πενήντα χρόνια μετά, είναι εντελώς αδικαιολόγητη, διότι:
- Η ΕΟΚΑ ουδέποτε επιχείρησε οποιασδήποτε μορφής επίθεση στο Κιόνελι.
- Το αποτρόπαιο κακούργημα ήταν εντεταγμένη, οργανωμένη, ενέργεια της κακοδαιμονίας και διεπράχθη με τη συνέργεια των τότε βρετανικών δυνάμεων, με την εμπλοκή του Άγγλου σταθμάρχη Γερολάκκου, Γκίλ, του διοικητή του σώματος Τούρκων επικουρικών αστυνομικών, Άγγλου Τσάσλερ, του Τούρκου επιθεωρητή Μεχμέτ Ασίμ Ερόλ, πιθανώτατα του βασανιστή Άγγλου Μπερτζ του Special Branch, Άγγλων στρατιωτικών που αναφέρονται στα πρακτικά της δικαστικής παρωδίας των δικαστών Μόργκαν, Μπόϊλ, των νομικών Σίμψον, Μπάλλαρντ, Ραούφ Ντεκτάς κ.ά.
- Τονίζεται ότι κατά τις αναγνωριστικές παρατάξεις, την προανάκριση και τη δίκη, αναγνωρίστηκαν δράστες των δολοφονιών και αποκαλύφθηκαν τα στοιχεία των μοτοσικλετών των οποίων επέβαιναν, ARIEL A431 και A.J.S. E790, οι Τουρκοκύπριοι ιδιοκτήτες τους από το Κιόνελι.
- Παρά ταύτα όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
- Το στυγερό μαζικό έγκλημα εντάσσεται στον κύκλο του αίματος Ιουνίου Ιουλίου – Αυγούστου του 1958, με συρροή δολοφονικών επιθέσεων της οργανωμένης από την Άγκυρα τρομοκρατίας και τις σφαγές 80 αθώων Ελλήνων. Οι δολοφονίες, οι πυρπολήσεις, οι λεηλασίες, δεν προκλήθηκαν από επιθέσεις της ΕΟΚΑ. Ο όλεθρος πυροδοτήθηκε από την «προβοκάτσια» της 7ης Ιουνίου 1958, με έκρηξη βόμβας στο προξενείο της τουρκίας, στην τουρκοκρατούμενη συνοικία της Λευκωσίας. Την «προβοκάτσια» παρεδέχθη ο Ραούφ Ντενκτάς στις 26 Ιουνίου 1984, σε τηλεοπτική συνέντευξη σε αγγλικό δίκτυο, όπως παρεδέχθη και ο Τούρκος πρέσβης Εμίν Ντιρβάνα, στη «Μιλλιέτ» Κωνσταντινουπόλεως στις 15 Μαΐου 1964, την «προβοκάτσια» στα τεμένη «Ομεριέ» και «Μπαϋρακτάρ» στις 25 Μαρτίου 1962. (Μαρτυρίες και από Αζίζ, Σεφέρογλου, Ταχσίν» κ.ά).
- Επισημαίνεται το κύμα επιθέσεων στις βόρειες συνοικίες της Λευκωσίας, με τις δολοφονίες ανύποπτων Ελλήνων, τις πυρπολήσεις του Αγίου Λουκά και του «Ολυμπιακού», που προηγήθηκαν της σφαγής του Κιόνελι.
- Στους τόμους Β και Γ της ιστορίας της ΕΟΚΑ, του γράφοντος, τα γεγονότα παρατίθενται με λεπτομερείς περιγραφές, αναλύσεις, παρατηρήσεις και στις τότε καταθέσεις των επιζησάντων της σφαγής του Κιόνελι Κοντεμενιωτών που αναγράφονται αυτολεξεί.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων ο περί προκλήσεων της ΕΟΚΑ στο Κιόνελι ισχυρισμός Ελλαδίτη διπλωματικού είναι τουλάχιστον ανακριβής και παραπλανητικός και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας γράφεται το παρόν.